Πρέσβεις Καλής Θελήσεως της UNESCO, όλοι διακεκριμένες προσωπικότητες από πολλές χώρες του κόσμου, ένωσαν τη φωνή και τις δυνάμεις τους, στις 26 και στις 27 Ιουνίου 2013, στο Παρίσι, δηλώνοντας για άλλη μια φορά την αφοσίωσή τους στα ιδανικά της UNESCO, αλλά και την αποφασιστικότητά τους να δράσουν για την υλοποίηση των προγραμμάτων του διεθνούς οργανισμού.
Τον Μάϊο του 2013, με την ευκαιρία των εγκαινίων του Robert F. Kennedy (RFK) International House of Human Rights στη Φλωρεντία, το Κέντρο RFK Ευρώπης διοργάνωσε στρογγυλό τραπέζι με θέμα την Οικονομία με «ανθρώπινο πρόσωπο» και βασικούς ομιλητές τον βραβευμένο με Νόμπελ Οικονομίας, Ινδό καθηγητή-φιλόσοφο Αμάρτυα Σεν και την ιδρύτρια και Πρόεδρο του RFK Center for Justice and Human Rights, Kerry Kennedy, κόρη του αείμνηστου Robert F. Kennedy και της Ethel Kennedy.
Με την ελπιδοφόρα ανακοίνωση ότι η διεθνής πρωτοβουλία «Educate A Child» (EAC) βοήθησε την UNICEF να κρατήσει στα σχολεία 250.000 παιδιά από τη Συρία, θύματα των τοπικών πολεμικών συγκρούσεων και ότι σχεδιάζει να εφαρμόσει εκπαιδευτικά προγράμματα και σε άλλες χώρες της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής, ξεκίνησε η Διεθνής Συνάντηση Κορυφής για τη χάραξη Στρατηγικής για την Εκπαίδευση, στην πρωτεύουσα του Κατάρ, την Ντόχα, στις 29 Απριλίου 2013.
Στις 18 Απριλίου 2013, με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Μνημείων και Αρχαιολογικών Χώρων, ή όπως είναι πιο γνωστή, της Παγκόσμιας Ημέρας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, η Πρεσβεία του Βελγίου στην Αθήνα και το «Ίδρυμα Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη» διοργάνωσαν στο Αμφιθέατρο του Μουσείου της Ακρόπολης, διάλεξη του Βέλγου καθηγητή Αρχαιολογίας, κυρίου Jan Driessen με θέμα: «Στη σκιά του Μινώταυρου: Νέες αρχαιολογικές ανακαλύψεις στο Σίσι – Κρήτη». Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα της UNESCO.
Το 1990 η Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη ίδρυσε το Σύλλογο Φίλων των Παιδιών με Καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ» με στόχο τη βοήθεια και τη στήριξη παιδιών που πάσχουν από καρκίνο και των οικογενειών τους, και έκτοτε είναι η Πρόεδρός του. Από τότε μέχρι σήμερα με τις πρωτοβουλίες της κατάφερε να ευαισθητοποιήσει τον ελληνικό λαό και να κινητοποιήσει σημαντικές προσωπικότητες από τον καλλιτεχνικό, τον επιχειρηματικό και τον πολιτικό χώρο, ώστε να συμβάλουν στην πραγματοποίηση των στόχων του Συλλόγου.
Με τη διοργάνωση μεγάλων πολιτιστικών εκδηλώσεων,
Η φτώχεια και η ανεργία που πλήττει τους νέους είναι παγκόσμιο φαινόμενο και η εκστρατεία για την εξάλειψή του απαιτεί διεθνή κινητοποίηση και διακρατική συνεργασία. Η ανάγκη δημιουργίας νέων στρατηγικών και εφαρμογής νέων προγραμμάτων και πολιτικών, προσαρμοσμένων στα διαφορετικά δεδομένα κάθε χώρας, είναι άμεση, ώστε να δοθούν αποτελεσματικές λύσεις στο τεράστιο αυτό πρόβλημα.
Πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά και συντονιστικό στη διεθνή εκστρατεία για την καταπολέμηση της φτώχειας, που είναι κι ένας από τους Αναπτυξιακούς Στόχους του ΟΗΕ για την Χιλιετία, και της ανεργίας στους νέους, παίζει το δίκτυο ΥΕS (Youth Employment Summit ). Εκτείνεται ήδη σε 55 χώρες, οι οποίες έχουν ανταποκριθεί θετικά στην παγκόσμια πρόκληση για την εξάλειψη της ανεργίας των νέων και η στρατηγική του κινείται πάνω στους εξής 4 βασικούς άξονες:
Η καταστροφή του πλανήτη μας δεν είναι σημερινό πρόβλημα. Είναι πρόβλημα δεκαετιών που γιγαντώθηκε μέσα σε μια διεθνή οικονομία που αναπτυσσόταν με φρενήρη ρυθμό-χωρίς ηθικά διλήμματα- και σε μια διεθνή κοινότητα που εθελοτυφλούσε και έκλεινε τα αυτιά της στα μηνύματα των περιβαλλοντικών οργανώσεων και των ευαισθητοποιημένων πολιτών.
Σήμερα, δεν αμφιβάλλει κανείς πια οτι βρισκόμαστε στην «ώρα μηδέν». Ότι αν δεν συντονίσουμε τη δράση μας κι αν αυτή η δράση δεν είναι στοχευμένη στην καρδιά του προβλήματος, το στοίχημα για τη σωτηρία του πλανήτη θα έχει χαθεί.
Αυτός ο αγώνας που όλοι μαζί πρέπει να αναλάβουμε δεν είναι ένας «άψυχος αγώνας».
Στην αυγή της νέας χιλιετίας, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών συνέταξε τη Διακήρυξη της Χιλιετίας, για να θέσει νέους στόχους και να επιβεβαιώσει τους παλαιούς, θέτοντας για πρώτη φορά τόσο επίσημα την έννοια της «συλλογικής ευθύνης», την ανάγκη ύπαρξης μιας συλλογικής συνείδησης για την ευθύνη που ο καθένας από μας, και όλοι μαζί, πρέπει να αισθανόμαστε απέναντι στο μέλλον του πλανήτη και στο δικαίωμα όλων των ανθρώπων να ζήσουν με αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη και ισότητα, στο δικαίωμα να ζουν ελεύθεροι και από άλλα είδη σκλαβιάς όπως είναι η πείνα, η φτώχια, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η αρρώστια, ο αναλφαβητισμός…
Έτσι από το 2000,
Ως Αειφόρος Ανάπτυξη ορίζεται η «ανάπτυξη που καλύπτει τις ανάγκες του παρόντος χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τη δυνατότητα των μελλοντικών γενεών να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες». Αυτό σημαίνει ότι κάθε σύγχρονο κράτος οφείλει να εντάσσει στα αναπτυξιακά του προγράμματα και τη μέριμνα για τις μελλοντικές γενιές.
Η Αειφόρος Ανάπτυξη αποσκοπεί στο να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης των ατόμων διαφυλάσσοντας παράλληλα το περιβάλλον τους σε βραχυπρόθεσμη, σε μεσοπρόθεσμη και, κυρίως, σε μακροπρόθεσμη βάση.
Ο στόχος της Αειφόρου Ανάπτυξης είναι τριπλός:
Η στρατηγική για την Αειφόρο Ανάπτυξη,
Αν και το δικαίωμα του παιδιού στην εκπαίδευση είναι κατοχυρωμένο από τη Διεθνή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού, αν και η υποχρεωτική εκπαίδευση στα ανεπτυγμένα αλλά και λιγότερο ανεπτυγμένα κράτη αποτελεί νόμο του κράτους εδώ και πολλές δεκαετίες, τα στοιχεία για έλλειψη βασικής εκπαίδευσης των παιδιών και των ενηλίκων σε όλο τον κόσμο, εξακολουθούν να συγκλονίζουν.
Σύμφωνα με την UNESCO:
100 εκατομμύρια παιδιά δεν έχουν πρόσβαση σε βασική εκπαίδευση
862 εκατομμύρια ενήλικοι δεν έχουν καμιά μόρφωση.
Όμως η μόρφωση και η εκπαίδευση για όλους είναι καταλυτικοί και ζωτικοί παράγοντες για την απελευθέρωση των ανθρώπων από την άγνοια,